မိုင္ဆြန္ခ

စကၤာပူေရာက္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ ရွမ္းရိုးရာႏွစ္သစ္ကူးပြဲကို ႏိုဝင္ဘာ ၂၂ရက္ ညေနခင္းမွာ Lavender MRT အနီးက Foochow Building မွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ရွမ္းျပကၡဒိန္အရ ယခုႏွစ္ဟာ ၂၁၀၃ ခု လို႔သိရတယ္။ အေစာကတည္းက သြားခ်င္ေပမယ့္ မေသခ်ာတာေၾကာင့္ လက္မွတ္မဝယ္ထားရဘူး။ အဲဒီေန႔လယ္ေရာက္မွ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဖုန္းဆက္ျဖစ္ျပီး သူ႔မွာ လက္မွတ္အဆင္သင့္ရွိတာနဲ႔ ေရာက္ျဖစ္တယ္။ ခန္းမေရာက္ေတာ့ ဝယ္ထားတဲ့ လက္မွတ္ေတြကို ကပ္ခြာခံုနံပါတ္ေလးေတြနဲ႔ လဲေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ ရွမ္းအစားအစာ ထမင္းဘူးေတြ တစ္ေယာက္တစ္စံုစီေပးတယ္။ ရွမ္းျပကၡဒိန္ေတြ၊ တီရွပ္ေတြ ေရာင္းေနတာလည္း ေတြ႔ခဲ့တယ္။

ခန္းမေရာက္ေတာ့ ၅ နာရီစမယ္ဆိုေပမယ့္ တကယ္တမ္းက နည္းနည္းေနာက္က်ျပီးမွ စျဖစ္တယ္။ လူေတာ့ အမ်ားၾကီး ျပည့္က်ပ္မေနဘူး။ ထိုင္ခံုမွာဝင္ထိုင္ျပီး ဘူးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ သြားရည္က်သြားတယ္။ ဘူးထဲမွာ ထမင္းရယ္၊ ငါးရယ္၊ မုန္ညင္းခ်ဥ္ရယ္၊ ငါးဆုပ္လံုးလိုလုပ္ထားတာရယ္။ ျပီးေတာ့ ငွက္ေပ်ာေကာက္ညွင္းထုပ္မီးကင္ ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ ေရႊရင္ေအးလို အခ်ိဳပြဲ တစ္ဘူးလည္း ေသာက္လို႔ေကာင္းတာပဲ။ အားလံုးျခံဳေျပာရရင္ ရွမ္းဟင္းေတြ အမ်ားၾကီးမစံုေပမယ့္ ေကၽြးသမွ်ေတာ့ အကုန္စားလို႔ေကာင္းတယ္။ လံုးဝမဝဘူး။ စားေနရင္းနဲ႔ သူမ်ားေတြဖက္ကို စပ္စုၾကည့္ေတာ့မွ တုိ႔ဟူးေျခာက္ေၾကာ္ထုပ္ေလးေတြ ေတြ႔တယ္။ ဒါနဲ႔ ထမင္းဘူးသြားထုတ္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေမးေတာ့ သူလည္း ေပးတဲ့အတိုင္းယူလာတာတဲ့။ တို႔ဟူးေျခာက္ေၾကာ္က သူေတာ့ မၾကိဳက္ဘူးတဲ့ေလ။ ဆိုးဝါးလိုက္တာ။ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းၾကိဳက္တာ။ အရမ္းၾကိဳက္တဲ့လူက်မွ မရခဲ့ဘူး။ ခဏေနေတာ့ ေနာက္ကခံုတန္းမွာ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ခ်ိဳ႔ပါ လိုက္လာၾကည့္တာေတြ႔တယ္။ ေရွ႔က အစီအစဥ္ေတြ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ သူတို႔ဆီက တၾကြပ္ၾကြပ္နဲ႔ တို႔ဟူးေျခာက္ေၾကာ္ ဝါးစားသံထြက္လာတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကလိကလိျဖစ္ေနရတယ္။ ဟင္း..

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေဖဖက္က အဖိုးအဖြားေတြ ႏွစ္ဖက္စလံုး ရွမ္းစစ္စစ္ေတြ။ ဒါေပမယ့္ ေျမျပန္႔မွာ အေျခခ်ခဲ့တာ မ်ိဳးဆက္ေလးငါးဆက္ေလာက္ရွိေနျပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ထက္မွာ ရွမ္းဓေလ့၊ ရွမ္းစကား ဘာမွမသိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရွမ္းအစားအစာဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္တယ္(စားဖူးျပီးသမွ်ေတြထဲမွာ)။ ရွမ္းအိုးစည္သံၾကားရင္လည္း ေတာ္ေတာ္ျမဴးတယ္။ လိုက္ကခ်င္ေနတယ္။ ေတာင္ၾကီးတန္ေဆာင္တုိင္ တစ္ေခါက္ေရာက္တုန္းကဆိုရင္ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ။ တို႔ဟူးႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ဆို အေသၾကိဳက္။

အခမ္းနားဖြင့္ျပီးေတာ့ စိုင္းေအာင္ျမင့္(ေက်ာင္းက Mechanical major က သူငယ္ခ်င္းပါ)က ရွမ္းလို ႏွဳတ္ဆက္စကားေျပာတယ္။ ရွမ္းအကအလွေတြ တစ္ပုဒ္ျပီးတစ္ပုဒ္တင္ဆက္တယ္။ ဓါးသိုင္းေတြလည္း ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထင္ သိပ္မျမဴးသလိုျဖစ္ေနတယ္။ တူရိယာသံေတြကပဲ တိုးေနလို႔လား မသိဘူး။ အဆိုေတာ္ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ့ ညီ စိုင္းေအာင္ထီးခမ္း ေဖ်ာ္ေျဖတဲ့အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ရွမ္းသီခ်င္းေတြ၊ စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းေတြနဲ႔ သူရဲ့ သီခ်င္းတခ်ိဳ႔ဆိုတယ္။ အဲဒီက်မွ နည္းနည္းသြက္လာတယ္။ ျပီးေတာ့ တင့္တင့္ထြန္း။ မတင့္ ထြက္လာေတာ့မွ ပြဲက ပိုျပီးစိုေျပသြားတယ္။ သီခ်င္းေတြ တစ္ပုဒ္ျပီး တစ္ပုဒ္ဆိုတယ္။ မတင့္ထံုးစံအတိုင္း အကေလးေတြလည္း ပါေတာ့ အားေပးၾကတာေပါ့။ ေနာက္တန္းက ႏိုင္ငံျခားသားေတြကလည္း ထထေအာ္ၾကတယ္။ မတင့္ကပံုကို သေဘာက်တယ္ ထင္တယ္။

ၾကားမွာ ၁၀မိနစ္ေလာက္ နားေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ တိုးနယားအက၊ ရွမ္းအကေတြနဲ႔ ျပန္ဖြင့္တယ္။ ေနာက္ စိုင္းေအာင္ခမ္းထီးနဲ႔ မတင့္တို႔ အဝတ္အစားသံုးစံုေလာက္စီ လဲျပီး ဆိုၾကတယ္။ မတင့္က ရွမ္းဝတ္စံုေလးလဲျပီး တစ္ခါထြက္လာျပန္ေတာ့လည္း လွလိုက္တာ။ မတင့္က အသက္ေလးဆယ္သာ ေက်ာ္ေနတယ္ အေတာ္လွေသးတာ။ ေတာ္ရံုမင္းသမီးေတြေလာက္ေတာ့ အသာေလးယွဥ္ႏိုင္တယ္။ စင္ေပၚက မတင့္နဲ႔ စင္ေအာက္က ပရိတ္သတ္ အေပးအယူမွ်မွ်နဲ႔ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖသြားလိုက္တာ တစ္သားတည္းပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးသီခ်င္းေတြက်ေတာ့ စင္ေပၚမွာ ကလိုက္ၾကတာ တကယ့္ကို ေပ်ာ္စရာၾကီး။

စိုင္းေအာင္ထီးခမ္းက ရွမ္းစကားနဲ႔ “မိုင္ဆြန္ခ” လို႔ ႏွဳတ္ဆက္ေတာ့ စင္ေအာက္က နားလည္တဲ့လူေတြက ရွမ္းလိုပဲ ျပန္ႏွဳတ္ဆက္ၾကတယ္။ နာမည္ၾကီးတဲ့ ရွမ္းသီခ်င္းတခ်ိဳ႔လည္း ဆိုေရာ ရွမ္းလိုရတဲ့သူေတြ လိုက္ဆိုၾကတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွမ္းေသြးပါလ်က္နဲ႔ ရွမ္းလိုေလးေတာင္ ျပန္ျပီး ႏွဳတ္မဆက္တတ္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခါေတာ့ ျပန္ႏွဳတ္ဆက္တတ္ေအာင္ ရွမ္းစကားေလးေတာ့ သင္ထားရဦးမယ္။

ကင္မရာက indoor ပံုေတြ ေကာင္းေကာင္းရေအာင္ ရိုက္မရလို႔ မတင္လိုက္ႏိုင္ဘူး။ ကိုဒီ ဆီမွာပဲ အားပါးတရၾကည့္လိုက္ၾကပါခင္ဗ်ာ။