Comment (ကြန္မန္႔) ဘာလဲ? ဘယ္လဲ?

ဘေလာ့ဂ္ဆိုတဲ့ အဝန္းအဝိုင္းတစ္ခု ဘယ္လိုအေနအထားျဖင့္ တည္ရွိသည္၊ ဘယ္လိုကူးလူး ဆက္သြယ္ေနၾကသည္ ဆိုတာကို တစ္စြန္းတစ္စမွ် မသိခင္ကတည္းက ဘေလာ့ဂ္ေတြကို ဖြင့္ဖတ္မိခဲ့ဖူးပါသည္။ အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာလိုေရးသားထားေသာ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတစ္ခုဆိုေသာ အသိထက္ မပိုေသးတာ အမွန္ပါ။ ေနာက္ပုိင္း ဘေလာ့ဂ္ေတြ ဟုိတစ္စဒီတစ္စ ဖတ္မိလာရာမွ ဘေလာ့ဂ္ေတြအေၾကာင္း သိိလာရသည္။ ကိုယ္တိုင္ပါ ေရးခ်င္လာသည္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာလိုလံုးဝမရိုက္တတ္ေသးသည့္အတြက္ လက္ေလွ်ာ့ထားရသည္။ သူငယ္ခ်င္းၾကီးေရာက္လာမွ သူ႔ေက်းဇူးႏွင့္ ေတာင္ငူ ဆိုတဲ့ဘေလာ့ဂ္ေလးတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့သည္။

ယခုဆုိလွ်င္ ေတာင္ငူဘေလာ့ဂ္၏ သက္တမ္း ၅လသာရွိေသးေသာ ကာလအတြင္းမွာ ကိုယ္တိုင္လည္း အခါအားေလ်ာ္စြာ ေရးသလို အျခားေသာဘေလာ့ဂ္မ်ားကိုလည္း မ်က္ႏွာၾကီးငယ္မဟူ(အသစ္အေဟာင္းမေရြး) အဆင္သင့္လွ်င္သင့္သလို လည္ပတ္ဖတ္ရွဳခဲ့ပါသည္။ ယခုအေၾကာင္းအရာမတိုင္ခင္အထိ စီေဘာက္စ္မ်ားတြင္ေရးသားျခင္း၊ ကြန္မန္႔ေရးသားျခင္းတို႔ကို တစ္ခါတစ္ရံ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး၊ တစ္ခါတစ္ရံ ေလးေလးနက္နက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ အခ်ိန္အပိုင္းအျခားတစ္ခုၾကာလာေသာအခါ သိလာရသည္မွာ ထိုေနရာတို႔တြင္ ျပီးစလြယ္ဝင္ေရးခဲ့ေသာစာမ်ားထက္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ ေဝဖန္ေထာက္ျပျခင္းမ်ား၊ ေရးသားေဖာ္ျပခ်က္မ်ားကို ပိုမို၍ ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္း၊ တကူးတက (အိမ္တိုင္ယာေရာက္) အေၾကာင္းျပန္ၾကားျခင္းတို႔ျဖင့္ တုန္႔ျပန္ၾကသည္ကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တစ္ဦးတည္းအျမင္ျဖင့္ဆိုရလွ်င္

C-Box (စီပံုး)ကို

- ဘေလာ့ဂ္ခ်စ္သူ(ေရးသူေရာ၊ ဖတ္သူပါ) အခ်င္းခ်င္း လာလည္ေၾကာင္း အိမ္ရွင္ကို အသိေပးႏွဳတ္ဆက္ျခင္း၊
- ခင္မင္စိတ္ျဖင့္ ေပ်ာ္ေစရန္ စေနာက္က်ီစယ္ျခင္း၊
- လက္ရွိတင္ထားေသာပို႔စ္မ်ားႏွင့္ မပက္သက္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားအား ေျပာၾကားလိုျခင္း
အစရွိသည္တို႔အတြက္ သံုးစြဲသင့္သည္ဟု ယူဆလိုပါသည္။

သို႔ေသာ္
Comment (ကြန္မန္႔) ကုိမူ တင္ထားေသာ ပို႔စ္ကို ဖတ္ရွဳမိျပီးေနာက္ ၎ႏွင့္ပက္သက္၍

- ဖတ္ရွဳသူ၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္၊
- အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ ေကာင္းဆိုးေဝဖန္မွဳ၊
- အကယ္၍ ေထာက္ျပစရာေတြ႔ရွိပါက ဝင္ေရာက္ေဆြးေႏြးျခင္း

အစရွိသည္မ်ားကို ျပဳလုပ္သင့္သည္ဟု ယူဆပါသည္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ သက္ဆိုင္ရာပို႔စ္အတြက္ ကြန္မန႔္ေပးမည့္အစား စီပံုးတြင္းဝင္ေရးခဲ့ပါက ႏွေျမာစရာေကာင္းသည္ဟု ထင္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကြန္မန္႔တစ္ခုသည္ အဆိုပါပို႔စ္ေရးသားရာတြင္ စိုက္ထုတ္အပ္ေသာ ေရးသားသူ၏ ေပးဆပ္မွဳ (ဥပမာ- အခ်ိန္)ကို ေလးစားရာ၊ အသိအမွတ္ျပဳရာေရာက္ေသာေၾကာင့္ အဖိုးတန္လွသလို၊ ဆက္လက္ရွင္သန္လိုစိတ္ကိုပါ ျဖစ္ေပၚေစသည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ ဘေလာ့ဂ္ေရးသားသူ အားလံုးနီးပါးမွာ အလုပ္တစ္ဖက္၊ ေက်ာင္းတစ္ဖက္ႏွင့္ ရပ္တည္ၾကသူမ်ားျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ကြန္မန္႔ကို ဘေလာ့ဂ္အတြက္ေပးေသာ "စာမူခ" လို႔ေတာင္ တင္စားခ်င္ပါသည္။

အခ်ိဳ႔ပို႔စ္မ်ားသည္ ကြန္မန္႔ေပးခဲ့ရေလာက္ေအာင္ အေၾကာင္းျခင္းရာ မရွိပါဘဲလ်က္ ေပးေနတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါသည္။ ကြန္မန္႔ခ်န္ခဲ့ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ႏွစ္ျခိဳက္မိပါလ်က္နဲ႔ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မေပးခဲ့ၾကတာေတြလည္း ရွိေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ရွဳမိေသာ ပို႔စ္တိုင္းအား မႏွစ္သက္ဘဲ ကြန္မန္႔မေပးခ်င္သလို၊ ကၽြန္ေတာ္ေပးခဲ့ေသာ ကြန္မန္႔သည္လည္း ေရးသားသူကို စိတ္ေက်နပ္သြားေစရန္၊ ေပ်ာ္ရႊင္သြားေစရန္၊ အက်ိဳးတစ္စံုတစ္ရာျဖစ္ထြန္းေစရန္သာ ရည္ရြယ္လိုပါသည္။ ယခင္ေပးခဲ့သည္မ်ားတြင္ အက်ည္းတန္ျခင္းမ်ား ပါေကာင္းပါႏိုင္ပါသည္။ ထုိအတြက္လည္း ရွက္မိပါသည္။

မည္သည့္စိတ္ဆႏၵျဖင့္မဆုိ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ထားရေသာ ဘေလာ့ဂ္မ်ားသည္ ေရးသားသူအတြက္ အနည္းဆံုး "အခ်ိန္" ေပးႏိုင္ရသလို၊ လာေရာက္ဖတ္ရွဳသူေတြအတြက္လည္း ထို "အခ်ိန္" ပင္ေပးရပါသည္။ မိမိတို႔၏ ဖဲ့ေပးရေသာ အခ်ိန္မ်ားအတြက္ ခံစားမွဳတစ္ခု၊ ေက်နပ္မွဳတစ္ခုကိုေသာ္မွ မရပါလွ်င္ ဆံုးရွံဳးျခင္းတစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္ပါသည္။ အေပ်ာ္တမ္းျဖစ္ေစ၊ မိမိမွတ္တမ္းသေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ေရာက္တတ္ရာရာျဖစ္ေစ ေရးသားေသာ ပို႔စ္မ်ားအတြက္ ဖတ္သူရွိျခင္းမရွိျခင္းသည္ အေၾကာင္းမထူးေသာ္လည္း၊ ေကာင္းမြန္ေသာရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အက်ိဳးျပဳဖြယ္ရွိေသာ ပို႔စ္မ်ားအား ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဖတ္ရွဳလိုစိတ္ရွိသလို အမ်ားသူငါတို႔အားလည္း ေဝမွ်ခံစားေစခ်င္ပါသည္။

သို႔အတြက္ ေကာင္းမြန္သင့္ျမတ္ေသာပို႔စ္မ်ားတြင္ ကြန္မန႔္ေလးမ်ားေဝဆာေနေစရန္ (သို႔မဟုတ္) အားထုတ္ေရးသားသူတို႔ "စာမူခ" ျမိဳးျမိဳးမ်က္မ်က္ကေလး ရရွိႏိုင္ၾကေစရန္အလို႔ငွါ ယခုကဲ့သို႔ အၾကံျပဳခ်င္ပါေတာ့သည္။