ေတာင္ငူ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူပြဲ

ေတာင္ငူ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူပြဲေတာ္ဟာ ယခုႏွစ္ေတြမွာ ပ်ဥ္းမနားႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူပြဲေလာက္ မစည္ကားေတာ့ေပမယ့္ နွစ္စဥ္မပ်က္မကြက္ က်င္းပပူေဇာ္ျမဲပါ။ ေတာင္ငူမွာ ေရႊဆံေတာ္ဘုရား၊ ျမစည္းခုံဘုရား၊ ေကာင္းမွဳေတာ္ဘုရား၊ နဂါးရုံဘုရား၊ ေကလဇာတီဘုရား ႏွင့္ ျမတ္ေစာညီေနာင္ဘုရားမ်ား စေသာ ထင္ရွားတဲ့ ဘုရားမ်ားစြာတည္ထားကိုးကြယ္္ၾကပါတယ္။ ယခုႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူပြဲေတာ္ဟာ ေကလဇာတီဘုရားမွာ ကိန္းဝပ္စံပယ္ေတာ္မူသည့္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားမ်ား ျမိဳ႔တြင္းသို႔ ေဒသစာရီၾကြခ်ီရာမွာ ေတာင္ငူျမိဳ႔ေပၚသာမက အနီးနား ျမိဳ႔႔႔ရြာမ်ားမွပါမက်န္ လာရာက္ဖူးေျမွာ္ၾကလို႔ အင္မတန္စည္ကားလွပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္လွည္႔လည္အပူေဇာ္ခံရာမွာ ေန႔ခင္းပိုင္းေဒသစာရီၾကြခ်ီ္ပြဲကို တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း(၁၃)ရက္ ညေနပိုင္းမွာတစ္ၾကိမ္၊ အာရုဏ္ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲကို တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္နံနက္အာရုဏ္တက္မွာတစ္ၾကိမ္ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။

ေန႔ခင္းပြဲမွာ ရပ္ကြက္မ်ား၊ အစိုးရ႒ာနမ်ား၊ ဘာသာေရး လူမွဳေရးအသင္းဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားမွ ဘုရားတစ္ဆူက်စီကို ပူေဇာ္ပြဲမတိုင္ခင္ ရက္ပိုင္းအလိုကပင္ ယာယီစံေက်ာင္းမ်ားသို႔ ပင့္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ လွည္႔လည္ရာတြင္ ဘုရားမ်ားပင့္ေဆာင္မည္႔ကားမ်ားကို ပန္းခ်ီေဆးေရးမ်ား၊ မီးပန္းဆိုင္းမ်ား၊ ျမန္မာ့ရုိးရာ အႏုပညာလက္ရာမ်ားျဖင့္ သပၸါယ္ၾကည္ညိဳဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ အထူးထူး စီမံပူေဇာ္ၾကပါတယ္။ လဆန္း(၁၃)ရက္ ညေနခ်မ္းမွာေတာ့ ႏွစ္စဥ္ ဗဟိုမ႑ပ္တည္ရွိရာ လမ္းမက်ယ္ေထာင့္တြင္ အခမ္းအနားျဖင့္ စတင္ဖြင့္လွစ္ျပီး လမ္းမက်ယ္လမ္း၊ ဗိုလ္မွဴးဖိုးကြန္းလမ္းတို႔မွ စတင္ကာ ျမိဳ႔တြင္းသို႔ ေဒသစာရီၾကြခ်ီပါတယ္။ ဗဟိုမဏပ္မွ ဘုရားမ်ား ပူေဇာ္ရာတြင္ ထူးျခားဆန္းၾကယ္စြာ တန္ဆာဆင္ႏုိင္ေသာ အဖြဲ႔မ်ားအား ဗဟိုမ႑ပ္မွ ဆုမ်ားခ်ီးျမွင့္ပါတယ္။

ေရႊႏွင္းဆီေဆးလိပ္ခုံ၊ ပညာေရးေကာလိပ္ေက်ာင္းတို႔ကေတာ့ ေရွ႔ဆံုးဘုရားအမွတ္ (၁)ႏွင့္(၂)တို႔ကို မဂၤလာစည္ေတာ္မ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေဒဝါဝင္း ရာဇာဝင္း(မင္းခမ္းမင္းနား)ခင္း၍လည္းေကာင္း ပင့္ေဆာင္ျမဲပါ။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ျမိဳ႔မေစ်းၾကီးမိသားစု၊ ဘုရင့္ေနာင္ေစ်းမိသားစုႏွင့္ ရပ္ကြက္မ်ားမွ မင္းသားအက၊ ဦးေရႊရိုးအက၊ ကၽြဲႏွစ္ေကာင္အက၊ လူရိုင္းအကအစရွိေသာေျမဝိုင္းအကမ်ိဳးစံု၊ တရုတ္အမ်ိ္ဳးသားမ်ားရဲ႔ ျခေသၤ့ နဂါးအက၊ ဟိႏၵဴအဖြဲ႔၊ ခ်စ္တီးယားအဖြဲ႔ အစရွိေသာ ဘာသာေရး လူမွဳေရးအသင္းအဖြဲ႔အသီးသီးတို႔မွ အတီးအမွဳတ္အကအခုန္မ်ားျဖင့္ လွည္႔လည္ပင့္ေဆာင္ၾကပါတယ္။

သစ္ထုတ္၊ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ ရပ္ကြက္(၁၆)၊ ရပ္ကြက္ (၁၇)ႏွင့္ ၾကယ္နီေဆးေပါ့လိပ္ အဖြဲ႔မ်ားကေတာ့ အမွတ္စဥ္ေနာက္ပိုင္းမွ ဘုရားမ်ားအားပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္ကာ ရန္ကုန္မွ နာမည္ၾကီးတီးဝိုင္းႏွင့္ နာမည္ၾကီးေတးသံရွင္မ်ား၊ ျမိဳ႔ခံတီးဝိုင္းမ်ားနွင့္ေတးသံရွင္မ်ား၊ ျမန္မာသံတီးဝိုင္းမ်ားျဖင့္ ညဦးပိုင္းမွ စတင္ကာ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္ထိ ညလုံးေပါက္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖၾကပါတယ္။ ႏွစ္သက္ရာ တီးဝိုင္းေနာက္ကို လိုက္ပါအားေပးၾကတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြဟာ တစ္ျမိဳ႔လုုံးအႏွ႔ံ စည္ကားလွပါတယ္။ ညလုံးေပါက္ လိုက္ၾကည္႔တဲ့ပရိတ္သတ္ေတြ အတြက္ဗို္က္ဆာရင္ မပူရပါဘူး။ အေၾကာ္စံု၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ ေကာက္ညွင္းက်ည္ေတာက္ (ခဲတံဝါး)၊ ေတာင္ငူမုန္႔ဟင္းခါးဟင္းရည္က်ဲ၊ ရန္ကုန္မုန္႔ဟင္းခါး၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြ စသည္ျဖင့္ ဒီတစ္ရက္စာအတြက္ မနက္ကတည္းက ေနရာေတြဦးျပီး တစ္ညလံုးေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြက အမယ္စံုလွပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္တုန္းကေတာ့ အိမ္ေရွ႔ကားျဖတ္တဲ့အခ်ိန္ လူၾကီးေတြႏွိဳးမွ အိပ္ယာက လူးလဲထၾကည္႔ရပါတယ္။ မနက္ေစာေစာ တီးဝိုင္းေတြ ျပန္မသိမ္းခင္ကိုလည္း အေဖက လိုက္ျပပါေသးတယ္။ အရြယ္ေလးေရာက္လာေတာ့ ကိုယ္နားေထာင္ခ်င္တဲ့ အဆိုေတာ္ပါတဲ့ကား အိမ္နားလာရင္ လိုက္နားေထာင္တယ္။ ဗိုက္ဆာရင္ မုန္႔ထြက္စားတယ္။ အိမ္နဲ႔ နည္းနည္းလွမ္းသြားရင္ေတာ့ ဆက္မလိုက္ေတာ့ပဲ အိမ္ျပန္ျပီး အိမ္ေပၚထပ္ေရွ႔က ျပတင္းေပါက္ေတြကိုဖြင့္ ဖ်ာေလးခင္း၊ ေခါင္းအံုးေလးခ်၊ ေရေႏြးအိုးေလး ေဘးမွာအဆင္သင့္ထားျပီး အင္မတန္ ဇိမ္က်တာေပါ့။ အိမ္နဲ႔နီးေတာ့ ဗဟိုမ႑ပ္ဖက္က အသံေတြကိုလည္း တစ္စြန္းတစ္စ ၾကားရေသးတယ္။ ေဆာင္းေလေလးကေအးေအး အိပ္တဝက္ ႏိုးတဝက္နဲ႔ လမ္းေပၚကလူေတြက ဗဟိုမ႑ပ္ (အဆိုေတာ္ ဦးေမာင္ေမာင္လြင္(ခ) ရင္ဂို၊ က်ားေပါက္ (ခ) ဟန္ထူးလြင္ တို႔ရဲ့ အိမ္ေရွ႔နား၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးစာေပေရွ႔)ကို ဘယ္ကားသြားေနျပီေဟ့ဆို္ ေျပးၾကည္႔လိုက္၊ ျပီး တေရးျပန္အိပ္လိုက္နဲ႔ပဲ မိုးလင္းသြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေန႔ တစ္ေနကုန္ေတာ့ အိပ္ေရးဝေအာင္အိပ္ျပီး အားေမြးထားေပဦးေတာ့။ ညက်ရင္ အရုဏ္ဆြမ္းခံလုိက္ရဦးမယ္ေလ။ ႏွစ္စဥ္ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း(၁၃)ရက္ ညတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္ငူျမိဳ႔ေလးဟာ ေဆာင္းဂီတညေလးတစ္ညကို ပိုင္ဆိုင္ျမဲပါ။

တစ္ေနကုန္ အိပ္ေရးဝထားတာမို႔ ကၽြန္္ေတာ္တို႔ လန္းဆန္းတက္ၾကြေနၾကပါတယ္။ ညေနေစာင္းေတာ့ ကံရိုးရြာဖက္ ပန္းဝယ္ထြက္ၾကပါတယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့ လိုအပ္မယ့္ ပစၥည္းေတြ ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ေၾကးစည္ကိုေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းဆီေျပးငွား၊ အလွဴခံဖို႔ ေငြဖလားကေတာ့ ဟိုအိမ္တစ္လုံးဆြဲ ဒီအိမ္တစ္လုံးဆြဲေပါ့။ သပိတ္ရယ္ ဆန္ေတာင္းရယ္ကေတာ့ ေဂါပကအဖြဲ႔ကေပးပါရဲ့။ သစ္သီးဗန္းကေတာ့ အားလံုးရေလ့မရွိပါဘူး။

ညဦးပိုင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာသူငယ္ခ်င္းေတြစု၊ လူစံု ပစၥည္းစံုေတာ့ ေကလဇာတီဘုရားဆီသို႔ ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။ အနီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာ ဖိနပ္ေတြထားခဲ့ၾကတယ္။ ဘုရားေရာက္ေတာ့ တိုးမေပါက္ေအာင္ လူေတြ ျပည္႔က်ပ္ေနပါျပီ။ ဘုရားမရေသးတဲ့အဖြဲ႔ေတြကေတာ့ ဟိုေျပးဒီေျပးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔က ဒီႏွစ္ေတာ့ ကံေကာင္းပါရဲ႔။ ေရွ႔ပိုင္းဘုရား ရတယ္ေလ။ ေန႔ခင္းပိုင္း ဘုရားပင့္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြဆီမွ တာဝန္ခံလူၾကီးတစ္ေယာက္က ေတာင္းေပးမွ ဘုရားပင့္ေဆာင္ခြင့္ တုံကင္ ရပါတယ္။ အခန္႔မသင့္ရင္ လူငယ္အဖြဲ႔ေတြ လုၾကရပါေသးတယ္။ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ ဘုရားမ်ားကို ေက်ာင္းေဆာင္ငယ္မ်ားျဖင့္ ပုခုံးထက္မွာ ထမ္းျပီး ၾကြခ်ီပင့္ေဆာင္ရတာပါ။ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကို အဆင္သင့္ယူေဆာင္လာတဲ့ ပန္းမ်ားျဖင့္ တင့္တယ္သပၸါယ္ေအာင္ တန္ဆာဆင္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းေဆာင္ရဲ႔ ေရွ႔ပိုင္းမွာ အေမႊးတိုင္ပူေဇာ္ႏို္င္ၾကရန္ ငွက္ေပ်ာတံုးငယ္ ႏွစ္တံုးနဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္မီးမ်ား ထြန္းညွိပူေဇာ္ႏိုင္ၾကရန္ ေနရာမ်ားရွိပါတယ္။

မၾကာခင္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ နံနက္သို႔ ေရာက္ရွိသည္ႏွင့္ ေဂါပကအဖြဲ႔ယာဥ္မွ ၾကိဳတင္ႏွိဳးေဆာ္ပါေတာ့တယ္။ ေရွ႔ဆုံးမွ ဗ်ာဒိတ္ေပး ရပ္ေတာ္မူ ရုပ္ပြါးေတာ္ၾကီးအား ပင့္ေဆာင္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာမွ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာဘုရားရွင္တို႔ အစဥ္အတိုင္း အပူေဇာ္ခံၾကြခ်ီပါတယ္။ ဘုရားတစ္ဆူပင့္ေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔တိုင္းမွာ ေရွ႔ဆုံးမွ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးက ဆြမ္းေတာ္သပိတ္ကို ေပြ႔ပိုက္ကိုင္ေဆာင္ရပါတယ္။ ေနာက္မွာေတာ့ ဆြမ္းဆန္စိမ္းေတာင္း၊ သစ္သီးဗန္းႏွင့္ ေၾကးစည္တို႔ကို ေရွ႔ေနာက္တစ္ေယာက္စီ ထမ္းၾကပါတယ္။ အဲဒီေနာက္တြင္ေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကို ေယာက်ာၤးေလးဆို ႏွစ္ဦး၊ မိန္းကေလးဆို ေလးဦး ပုခုံးထက္မွာ အလွည္႔က်ထမ္းျပီး ပင့္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာမွ ကိုယ္႔အဖြဲ႔အလိုက္ တန္းစီျပီး ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သျခင္း၊ ပရိတ္ေတာ္မ်ားရြတ္ဖတ္ျခင္းျဖင့္ လိုက္ပါၾကပါတယ္။

ဘုရားမ်ားၾကြခ်ီရာ လမ္းတေလွ်ာက္မွာေတာ့ ၾကိဳတင္ႏွိဳးေဆာ္ထားတာမို႔ အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္းမွ မိမိတို႔အိမ္ေရွ႔တြင္ စားပြဲၾကီးငယ္မ်ားျဖင့္ သစ္သီးမ်ိဳးစံု၊ မုန္႔မိ်ဳးစံု၊ သၾကားလံုးမ်ား၊ ဖေယာင္းတိုင္မ်ား၊ အေမႊးတိုင္မ်ား၊ ဆြမ္းဆန္မ်ား အစရွိတဲ့ လွဴဖြယ္ဝတၳဳအစုစုတုိ႔ကို အသင့္ခင္းက်င္းျပီးျဖစ္ေနပါျပီ။ အာရုဏ္ဆြမ္းခံထြက္လိုက္ပါၾကေသာ ကုသိုလ္ရွင္လူငယ္ေမာင္မယ္အေပါင္းတို႔အား အေကၽြးအေမြးျဖင့္ ဧည့္ခံၾကေသာ အလွဴရွင္မ်ားမွာေပါမ်ားလွပါတယ္။ ၾကာဆံဟင္းခါး၊ မုန္႔ဟင္းခါး၊ ရခို္င္မုန္႔တီ၊ ပဲသုပ္၊ တို႔ဟူးသုပ္၊ ေဆးေပါင္းခတဲ့ မယ္ဇလီဖူးသုပ္၊ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္၊ မုန္႔မ်ိဳးစံု၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ ပလာတာ၊ စမူဆာ အစရွိသျဖင့္ အမယ္စံုလင္လွပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ လွဴတန္းၾကသူမ်ားအား ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သရာမွာ ႒ာန္ကရိုဏ္းက်က် ရြတ္ေအာ္ေပးႏိုင္သူပါဝင္တဲ့ အဖြဲ႔ကေတာ့ အဆင္ေျပလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ကေတာ့ အမ်ားစုဆုေပးေလ့ရွိတဲ့ “ယခုျပဳရ ကုသလေၾကာင့္ ေဇာတိက၊ ဇဋိလ၊ .... ၊..... အစရွိေသာ သူေ႒းၾကီးေလးဦးကဲ့သို႔ ေပး၍မကုန္ လွဴ၍မခမ္း ပဒုမၼာေရႊၾကာပန္းကဲ့သို႔ ပြင့္လန္းေတာ္မူႏုိင္ၾကပါေစခင္ဗ်ား” ဆိုတဲ့ဆုေတာင္းစာကိုသာ တြင္တြင္ရြတ္ဆိုရပါတယ္။

ညသန္းေခါင္ထဲက မနက္ရွင္းရွင္းလင္းသည္အထိ တစ္ျမိဳ႔လုံးအႏွ႔ံ ပင့္ေဆာင္ရတာမို႔ ကေလးေတြ ဆာၾကမယ္ဆိုတာ အားလုံးသိျပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ အေကၽြးအေမြးေတြက မ်ားလြန္းတဲ့ႏွစ္ဆိုရင္ေတာ့ သပိတ္ေတြ၊ ေတာင္းေတြ၊ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြေပၚမွာ မုန္႔ေတြလွ်ံေနေလ့ရွိပါတယ္။ေဂါပကအဖြဲ႔ေတြက လွဴဖြယ္ေတြ ဘယ္လိုပင္လိုက္လံသိမ္းဆည္းေပးေသာ္ျငား ထက္သန္လွတဲ့ သဒၶါတရားေၾကာင့္ အင္မတန္မ်ားျပားတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္၊ အေမႊးတိုင္ နဲ႔ လွဴဖြယ္ေတြဟာ မကုန္ႏို္င္ပါဘူး။ ဘုရားမ်ားၾကြခ်ီခဲ့ရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ားမွာ ထြန္းညွိပူေဇာ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္၊ အေမႊးတိုင္မ်ားကုိ လမ္းေဘးဝဲယာမ်ားမွာ ခ်ထြန္းခဲ့ၾကတာျဖင့္ တကယ့္ကို ေမႊးၾကိဳင္လင္းက်င္းေနပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေရကင္းသံတညံညံျဖင့္ ဆိုင္းဝိုင္းမွ တီးမွဳတ္လိုက္ပါပါတယ္။ ေကာင္းကင္က တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ လမင္းၾကီးရဲ့ အလင္းေရာင္ေတြနဲ႔အတူ ျမိဳ႔သူျမိဳ႔သားေတြရဲ့ ထက္သန္တဲ့ သဒၶါတရားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္ငူျမိဳ႔ေလးကို ရစ္သိုင္းလႊမ္းျခဳံထားပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္ငူသူ၊ ေတာင္ငူသားေတြဟာ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ေဒသေတြ ေရာက္ေနပါေစ ႏွစ္စဥ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္နီးလာရင္ ျပန္ႏိုင္တဲ့သူေတြက ဒီပြဲကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ျပန္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းတုန္းကေတာ့ တစ္ျခားျမိဳ႔က သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပါ ဒီပြဲေလးကို အပါေခၚပါတယ္။ ဒီအခိ်န္ဆို သံေတာင္-ပသိေခ်ာင္း အပန္းေျဖစခန္း ကလည္း အေတာ္ကို သြားလာလို႔ ေျခခင္းလက္ခင္းသာေနပါျပီ။