ကင္ပြန္းစခန္းမွာ တစ္ညတာ

ေတာင္ေျခ ကင္ပြန္းစခန္းမွာ ဒီတစ္ညအတြက္ တည္းဖို႔က ထမင္းဆိုင္ေတြမွာလည္း မတည္းခ်င္ဘူး။ သီးသန္႔တည္းခိုခန္း သင့္ေတာ္တာေလးမွာပဲ တည္းခ်င္တယ္။ အရင္အေခါက္ေတြတုန္းက ကင္ပြန္းစခန္းမွာ ေရကူးကန္ရွိတဲ့ေနရာကို ေရာက္ဖူးထားတယ္။ အဲဒီမွာ တည္းခုိေဆာင္ ဘန္ဂလိုေလးေတြလည္း ျမင္ထားခဲ့ေတာ့ အဆင္ေျပမယ္ထင္ျပီး သြားစံုစမ္းၾကည့္တယ္။ ရိုးရိုးခန္းကို တစ္ေသာင္းသံုးေထာင္တဲ့့။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သစ္သားျပားေတြ ခင္းကာထားတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းမွာ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ခုတင္တစ္လံုးနဲ႔ ေစာင္၊ ျခင္ေထာင္ပဲပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ မခံစားႏိုင္တာနဲ႔ ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ တစ္ေသာင္းရမယ္ လုပ္ေနေသးတယ္။

“ပန္းျမိဳ႔သူ” ဧည့္ရိပ္သာ (ကင္ပြန္းစခန္း)

ေဂါပကရံုးအလြန္နားက တည္းခိုခန္းကို စံုစမ္းမယ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ေခၚမရဘူး။ ေကာင္းပါေလ့။ အဲဒီခိ်န္မွာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ စကားေျပာေနၾကတဲ့ထဲက လူတစ္ေယာက္က တညး္ခိုးခန္း သန္႔တာ တည္းခ်င္ရင္ ပို႔ေပးပါမယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း လိုက္ၾကည့္တာမမွားဘူးဆိုျပီး လိုက္သြားၾကတယ္။ ေတာင္ေပၚတက္တဲ့ ေျခလ်င္လမ္းအတိုင္းသြားျပီး ဘယ္ဖက္တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ယိုစံုဆုိင္တန္းေတြၾကား ဝင္ေပါက္ကေန လွမ္းဝင္လိုက္ရင္ပဲ “ပန္းျမိဳ႔သူ”ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ သစ္ခြပန္းဥယ်ာဥ္ေပါက္စေလးနဲ႔ တည္းခိုရိပ္သာေလးက ဆီးၾကိဳေနတယ္။ လိုက္ပို႔တဲ့သူက ေခၚေပးေတာ့ ဦးေလးၾကီးတစ္ေယာက္ ထြက္လာတယ္။ အခန္းေတြျပေတာ့ ပထမ ငါးေထာင္ခန္းက ကုတင္ႏွစ္လံုးနဲ႔ အိပ္ယာပဲ ပါတဲ့အျပင္ သိပ္မသန္႔သလို ျဖစ္လို႔ သူ႔ထက္ေကာင္းတဲ့အခန္း ရွိေသးလားဆိုေတာ့ ခုနစ္ေထာင္ခန္းကို လိုက္ျပတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာ တြဲလ်က္ပါတဲ့အျပင္ ျခင္လံုခန္းနဲ႔ အိပ္ယာအိပ္ခင္းကလည္း သန္႔ျပန္႔တဲ့အတြက္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေရြးလိုက္ေတာ့တယ္။ လိုက္ပို႔တဲ့သူကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေသခ်ာေျပာျပီး အခန္းထဲဝင္ ေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ့ လန္းသြားၾကတယ္။

“မင္းသီတာ” လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ စားေသာက္ဆိုင္ (ကင္ပြန္းစခန္း)

မအိပ္ခ်င္ေသးတာနဲ႔ ေစ်းတန္းဖက္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဂိ္မ္းဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာေတာ့ ကစားတဲ့သူက ကစားေနတုန္းပဲ။ တည္းခိုခန္းလိုက္ရွာတုန္းက ေတြ႔ခဲ့တဲ့ “မင္းသီတာ” ဆိုတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးကို သေဘာက်လို႔ အဲဒီမွာ သြားထိုင္ျဖစ္တယ္။ လိုက္ပို႔ခဲ့တဲ့သူကို ၾကည့္ေသးတယ္။ လက္ဖက္ရည္ေလး တိုက္မလို႔ပါ။ သူပို႔ေပးလို႔ပဲ ကိုယ့္မွာ တစ္ညတာ တည္းရတာ အဆင္ေျပသြားတာ။ ဒါေပမယ့္ မေတြ႔ေတာ့ဘူး။ မိုးလည္းခ်ဳပ္ျပီကိုး။ “မင္းသီတာ”က ညလံုးေပါက္ဖြင့္တဲ့ဆိုင္ျဖစ္မယ္။ ဆိ္ုင္က သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းနဲ႔ အစားအေသာက္လည္း စံုတယ္ေျပာရမယ္။ အပူအေအးအျပင္ အေၾကာ္အေလွာ္တခ်ိဳ႔ပါ ရတယ္။ သီခ်င္းပံုမွန္ေလးပဲ ဖြင့္ေပးထားတယ္။ ထိုင္ေနတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဝုိင္းနဲ႔မွ ႏွစ္ဝိုင္းပဲရွိတယ္။ လေလးကသာ၊ ေဆာင္းေလေအးက တျဖဴးျဖဴးနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ေလးေသာက္ ေရေႏြးေလးေသာက္နဲ႔ အေတာ္ကို လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းခဲ့တဲ့ ကင္ပြန္းစခန္းက ညေလးတစ္ညပါပဲ။ အေတာ္ၾကာ ထုိင္ျဖစ္ခဲ့ၾကျပီးမွ ေစ်းတန္းအတိုင္း တည္းခိုရိပ္သာရွိရာ ေလွ်ာက္လာျပီး အိပ္ယာဝင္ခဲ့ၾကတယ္။