ရိပ္သာမေရာက္ႏိုင္ရွာေသာ ဘိုးဘြားမ်ား (အပိုင္း - ၂)

သူတစ္ပါးကို ကိုယ္ခ်င္းစာနာတယ္ ဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ ေျပာလို႔လြယ္ေပမယ့္ ကိုယ္တုိင္ၾကံဳလာရမွ ပိုျပီးအဓိပၸါယ္ေလးနက္လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာနာတယ္ဆိုတာထက္ ကိုယ္ျဖစ္စာနာတယ္ လို႔သာသံုးခ်င္ပါေတာ့တယ္။ ကိုယ္တုိင္ျဖစ္ေတာ့မွသာ စာနာလို႔ပိုရပါတယ္။ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏာ ဆိုတဲ့ ေမြး၊ အို၊ နာ ၊ေသ ေလးပါးကို သက္တမ္းေစ့ေနရမယ့္သူတိုင္း မလြဲမေသြၾကံဳလာရမွာပါ။ ေမြးျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းတို႔ၾကားက အိုျခင္းကို တျဖည္းျဖည္းခ်ဥ္းကပ္လာတာနဲ႔အမွ် လူဟာ ခြန္အားယုတ္ေလ်ာ့လာျပီး ပိုမိုသက္ေတာင့္သက္သာေနခ်င္လာပါတယ္။ ေနလဲေနသင့္တဲ့အပိုင္းအျခားပါ။ အဲဒီလို အရြယ္မွာ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွလို႔ ခ်ိဳ႔တဲ့ႏြမ္းပါးရွာတဲ့ အဘိုးအို အဘြားအိုေတြဟာ ဘယ္လိုေတြမ်ား ေနထိုင္ေနၾကရပါလဲဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ မိခင္ေတြဆီမွာ ပဋိသေႏၶသားေလးအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ျပီးျပီဆိုရင္ပဲ ဒီမိခင္ဖခင္ရဲ့ မ်ိဳးဆက္အျဖစ္ ရွင္သန္ရေတာ့မွာပါ။ ဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာ က်င္လည္ရေတာ့မွာပါ။ မိမိလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးကိ်ဳးေတြဟာ ဒီဘဝအတြက္ေတာ့ လူမွန္းမသိတတ္ခင္ကတည္းက ဘဝက ျပဌာန္းျပီးသားျဖစ္ေနခဲ့ပါျပီ။ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။ အက်ိဳးေပးေကာင္းလို႔ လွပျပည့္စံုတဲ့ မိသားစုဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ရရင္ေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ့ဗ်ာ။ အေၾကာင္းမလွလို႔ ခ်ိဳ႔ငဲ့တဲ့ မိသားစုေလးမွာ ျဖစ္လာရရင္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္မရုန္းႏိုင္ခင္ အခ်ိန္ထိ ဒုကၡေတြ ရင္ဆိုင္ရမွာပါ။ ကံ၊ ဉာဏ္၊ ဝီရိယ သံုးပါးနဲ႔ ၾကိဳးစားမွဳအား ၾကီးမွသာ ပိုမိုျမင့္မားတဲ့ ဘဝကုိ ေရာက္ရွိႏိုင္ဖို႔ရွိပါတယ္။ ဒီရာခိုင္ႏွဳန္းကလည္း ကၽြန္ေတာ္အထင္ေတာ့ သိပ္မမ်ားလွပါဘူး။

ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ဆိုးသြမ္းခဲ့တာ ရွိေကာင္းရွိမယ္။ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ခဲ့ေပမယ့္ အဆင္မေျပျခင္းေတြနဲ႔သာ ၾကံဳခဲ့မယ္ဆိုရင္ အရြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ အခက္အခဲေတြ ရင္ဆိုင္ရဖို႔ရွိပါတယ္။ ဘယ္သူမဆို ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ဟာ ဘဝကူးေကာင္းဖို႔အတြက္ အေရးၾကီးပါတယ္။ တိုေတာင္းလွတဲ့သက္တမ္းတစ္ခုရဲ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ပိုင္းျခားေလးမွာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာ ဘာသာတရားကို ရွဳမွတ္ရင္း၊ စားဝတ္ေနေရး မပူမပင္ရဘဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနထုိင္ရင္း ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ကို အညင္သာဆံုးျဖစ္ေစခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္တြင္းက ေစတနာပါ။

မသိႏုိင္ေတာ့တဲ့ ကာလေတြဆီက ေကာင္းေမြေလးေတြကို ခံစားရလို႔ အခုအခ်ိန္မွာ အထုိက္အေလ်ာက္ ္အဆင္ေျပေကာင္းေျပေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ေဘးဘီကို ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လုိက္ရင္ ျဖည့္စရာအိုးေလးေတြ မ်ားလြန္းလွပါတယ္။ ပန္းဥယ်ာဥ္ေလးတစ္ခုမွာ လန္းဆန္းျပီးသားအပင္ေတြထက္ ညိွဳးႏြမ္းျပီးေရမဝရွာတဲ့ အပင္ေတြကို ေရေလာင္းေပးမွသာ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုလံုးစိမ္းလန္းစိုေျပျပီး သာသာယာယာနဲ႔ ရွဳခ်င္စဖြယ္ ျဖစ္လာမွာပါ။